Jenný Stefanía Jensdóttir

Ósjálfrátt  veltir maður  því fyrir sér hvort eitthvað annað en andúð á fyrirlitningu rússneskra yfirvalda  í garð samkynhneigðra, eigi sök á því að helstu þjóðarleiðtogar hafa ákveðið að sniðganga leikana í Sochi.

Forsetinn ætlar að hunsa þessa sniðgöngu og mæta með frú og fylgdarliði. 

Þetta munu vera fimmtu vetrarólympíuleikar í forsetatíð hans, hverjum  hann hefur aldrei séð ástæðu til að heiðra með nærveru sinni fyrr en nú, þrátt fyrir að vera liðtækur skíðamaður og áhugamaður um vetraríþróttir?

Vera kann að mál Sergei Magnitskys, uppljóstrarans sem dó í rússnesku fangelsi í lok nóvember 2009 af völdum brisbólgu, gallsteinastíflu,  harðræðis og barsmíða, sé þungur dropi í bakkafullan bikar umburðarlyndis vesturvelda gagnvart meintum mannréttindabrotum og spillingu í gamla keisaraveldinu.

Hinn 37 ára gamli lögfræðingur Sergei Magnitsky hafði verið í fangelsi í 358 daga, þegar hann lézt, aðeins 7 dögum skemur en leyfilegt er að hneppa fólk í fangelsi án dóms og langa.  Mannréttindaráð í Kremlin úrskurðaði að Magnitsky hafi líklega verið barinn til dauða og neitað um læknisaðstoð.

Saga Sergei er með ólíkindum, og fordæmalaus  einkum vegna þess að rúmlega þremur árum eftir dauða hans, í júlí 2013, var Sergei fundinn sekur um skattsvik í Moskvu, atburður sem talinn er tengjast ágreiningi milli Rússlands og Bandaríkjanna, vegna hinna svokölluðu Magnitskys laga, sem sett voru í Bandaríkjunum 2012, til að koma í veg fyrir að opinberir rússneskir embættismenn, sem tóku þátt í $ 230 milljóna skattsvikum að koma til Bandaríkjanna eða að eiga hvers kyns viðskipti þar.    

Drepinn fyrir að standa upp gegn spillingu .......

Hæstiréttur Rússlands leyfði árið 2011 að rétta í málum látins fólks, með það að markmiði að hreinsa nöfn látinna ástvina.  Þessum lögum var beitt gegn Sergei, til að sverta nafn hans og skilaboð yfirvalda með þessum réttarhöldum eru eins konar forherðing gagnvart erlendri gagnrýni vegna mannréttindabrota í Rússlandi.

Í yfirlýsingu sem Bill Browder, skjólstæðingur Sergei gaf, eftir úrskurð dómarans um skattsvik Sergei og hans sjálfs sagði hann að dómurinn færi á spjöld sögunnar sem einn skammarlegasti atburður í sögu Rússlands, síðan á Stalintímanum.  „ Versti hlutinn í niðurstöðu dómsins í dag er sá hræðilegi sársauki sem rússneska stjórnin er reiðubúinn að valda harmi sleginni fjölskyldu manns, sem var drepinn fyrir að standa upp gegn spillingu yfirvalda og misbeitingu lögreglu“

Forsagan

Í viðtali við Charlie Rose hjá Bloomberg  í september 2012, lýsir Bill Browder CEO hjá Hermitage Capital og skjólstæðingur Sergei Magnitsky, með eigin orðum, hvernig hann hratt af stað rannsókn á skattsvikum í Rússlandi af hálfu opinberra starfsmanna og hvers vegna. 

hlekkur:  http://www.businessweek.com/videos/2012-09-19/hermitage-ceo-browder-on-russian-tax-fraud

Fyrirtæki Bill Browders var eitt stærsta fjárfestingafyrirtæki í Rússlandi, sem hafði vaxið á 10 ára tímabili  frá $ 25 milljónum 1996  í $ 4.5 milljarða.  

Síðla árs 2005 þegar Browder  var á leið frá viðskiptafundi í London til Moskvu, var hann stoppaður af landamæravörðum, settur í varðhald og næsta dag var hann rekinn úr landi.  Hann vildi ekki verða innlyksa með eignir í Rússlandi, og innleysti því allar eignir, seldi öll peningabréf og áhættubréf og flutti alla peninga út úr landinu, og hélt þar með að málinu væri lokið, eftir að hafa skilað peningum til fjárfesta og bjóst við að geta byrjað upp á nýtt, annars staðar.

Í júní 2007, 18 mánuðum eftir að hafa verið rekinn úr landi, ruddust 25 lögreglumenn inn á skrifstofu hans,  Moskva industry,  þar sem skjöl vegna allra fjárfestingafyrirtækjanna voru gerð upptæk.  Það næsta sem gerðist var að nafn Browders og annarra eiganda var afmáð úr öllum fyrirtækjaskrám, hann var ekki lengur eigandi þessara fyrirtækja. 

Sergei Magnitsky ráðinn

Þegar hér var komið sögu ákvað Browder að ráða Sergei Magnitsky lögfræðing til að finna út hvað hafi gerst.  Hann hafði mikla trú á Sergei, hafði unnið með honum áður og sagði hann áreiðanlegan og kláran.  Eftir að hafa rannsakað málið, kom Sergei til baka til Browder og sagði hlutina vera miklu verri en haldið var í fyrstu.

Lögreglan hafi ekki aðeins „stolið“ þessum fyrirtækjum, heldur bjuggu þeir  til falska skuldasamninga að fjárhæð $ 1 milljarð við þrjú skúffufyrirtæki, síðan hafi  þau farið fyrir dóm til að krefjast greiðslu á þessum fölsku skuldum.  Þrír lögfræðingar, komu fram í réttinum fyrir hönd fyrirtækja Browders, sem hann hafði ekki ráðið og enga hugmynd um.   Lögfræðingarnir þrír reyndu ekki að verjast, heldur lýstu sig seka um að skulda þessum skúffufyrirtækjum milljarð dollara.  Dómarinn stimplaði skuldina aðfararhæfa og þeir fóru til að leita að peningum, en fundu enga, því Browder hafði leyst upp allar eignir fyrirtækisins, án vitundar þeirra.

Skattaendurgreiðsla til „spilltra“ embættismanna.

Sergei uppgötvaði síðan árið 2009 að lögreglan,  í samvinnu við glæpasamtök, höfðu með sviksamlegum hætti sent  endurkröfubeiðni til rússneskra skattayfirvalda um endurgreiðslu upp á $ 230 milljón og fengið.  Þetta voru $230 milljónirnar sem fyrirtæki Bill Browdens hafði greitt til skattsins  árið sem þeir seldu hlutabréfin og verðbréfin, og lögreglan og glæpasamtökin náðu þeim til baka.

Á síðasta ári birtu samtök rannsóknarblaðamanna ógrynni af skrám yfir bankareikninga skúffufyrirtækja í skattahreiðrum, þar á meðal 23 sem tengdust $ 230 milljónunum sem stolnar voru, auk upplýsinga um að eiginmaður eins rússneska yfirmannsins hafði millifært milljónir dollara inn á svissneskan reikning, sem eitt af þessum skúffufyrirtækjum hafði sett upp.

Sergei handtekinn og pyntaður í fangelsi.

Sergei upplýsti yfirvöld um svikin og bar vitni gegn lögreglunni í rétti.  Einum mánuði síðar, mætti einn af lögreglumönnunum heim til hans, nam hann á brott og fór með hann í fangelsi þar sem pyntingarnar hófust til að hann drægi vitnisburð sinn tilbaka.  

Sergei skráði mjög nákvæmlega niður alla söguna um fangelsisvist sína, harðræðið  og slæmu meðferðina.    Hann sendi 450 kvartanir til yfirvalda um meðferðina, þar sem öllu var  lýst í smáatriðum.  Einu sinni í mánuði kom lögfræðingur hans og fékk bunka af kvörtunum og lýsingum á því hvernig honum reiddi af í fangelsinu.  Eftir 6 mánaða harðræði var Sergei orðinn mjög veikur og máttfarinn af magaverkjum og gallsteinum og þurfti nauðsynlega að fara í uppskurð vegna þeirra.  Hann skrifaði tugir beiðna um að hann fengi nauðsynlega heilbrigðisþjónustu en án árangurs.  Heilsu hans hrakaði hratt og hann var sárkvalinn án nokkurra verkjalyfja.   Að kvöldi 16. Nóvember 2009 var ástand hans orðið mjög alvarlegt, og þá var hann settur í einangrunarklefa, hlekkjaður við rúmið þar sem átta verðir börðu hann til dauða með gúmmísvipum.  Að sögn Browders var atburðurinn skráður af rússneskum yfirvöldum, og verðirnir átta höfðu gefið skriflega staðfestingu á að hafa tekið þátt í barsmíðunum. 

Í desember 2012 var haft eftir Vladimir Putin í sjónvarpi að Magnitsky hefði dáið vegna hjartabilunar en ekki misþyrmingar, og bætti við að málið þyrfti frekari rannsóknar við, þar sem hinn ungi lögfræðingur hafi ekki verið neinn engill.  Í kjölfar þessara ummæla var eins og barátta væri hafinn til að sverta minningu Sergei og fyrrverandi vinnuveitanda hans Hermitage Capital og hr. Browder, sem hafði ráðið Sergei Magnitsky til að rannsaka fjársvik. 

Magnitsky lögin

Í lok árs 2012 voru samþykkt lög í Bandaríkjunum,  sem bönnuðu opinberum rússneskum embættismönnum , sem taldir hafa tekið þátt í $230 milljóna skattsvikunum að koma til Bandaríkjanna,  eða eiga hvers konar bankaviðskipti innan Bandaríkjanna.  Svar Rússanna var að banna ættleiðingar rússneskra barna til Bandaríkjanna.  Snemma í janúar 2013 fjallaði ritstjórnargrein í Financial Times um málið og lýsti því sem stórfelldu, vel skráðu og afhjúpandi fyrir hinn „dökka Putin-isma“.

Fjórar manneskjur, sem tengjast Sergei hafa látist við dularfullar kringumstæður.  Sá fjórði, Alexander Pereplichny  féll niður og dó 44 ára gamall, nálægt heimili sínu í Surrey í Bretlandi 10.nóvember 2012.  Alexander  sótt um hæli í Bretlandi árið 2009 og aðstoðaði við svissneska rannsókn á peningarþvætti m.þ.a. útvega sönnunargögn gegn spilltu embættismönnum og þeim sem tengdust $ 230 milljóna skattsvikum, sem Sergei hafði rannsakað.

Hann hafði einnig verið vitni gegn neti af rússneskum ráðamönnum sem notuðu evrópska bankareikninga til að kaupa lúxus eignir í Dubai og Montenegro skv. blaðinu Independent. 

_____________________

Að þessu sögðu , felst ekki mikill tvískynningur í því að skjóta skjólshúsi yfir uppljóstrarann Edward Snowden, sem afhjúpaði og staðfesti að njósnir Bandaríkjamanna um náungann eru að færast nær villtustu framtíðarsýn um „stóra bróður“,  á meðan rússneskur uppljóstrari er drepinn í fangelsi fyrir að standa upp gegn spillingu yfirvalda og meisbeitingu lögreglu?

Brýnt er að uppljóstrarar njóti verndar og gjaldi ekki fyrir að koma fram og segja frá ólöglegri starfsemi og spillingu.  GRECO hefur um árabil skorað á íslensk stjórnvöld að setja í lög vernd fyrir uppljóstrara.  Nýja stjórnarskráin, sem sett var í "tætarann" af stjórnvöldum hefði tryggt slíkt ákvæði.

Heimildir:  Google - Sergei Magnitsky 

	Forsetahjónin fara til Sochi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Í Kastljósviðtali í vikunni staðfesti forsætisráðherra, enn einu sinn  áform um leiðréttingu á forsendubresti sem varð frá 2007 – 2010. 

Hann sagði jafnframt að fólk gæti strax núna byrjað að reikna út leiðréttingu sína, enda kæmi það fram í stjórnarsáttmála hvernig útreikningi skyldi háttað en þar stendur:

"Grunnviðmiðið er að ná fram leiðréttingu vegna verðbólguskots áranna 2007–2010 en í því augnamiði má beita bæði beinni niðurfærslu höfuðstóls og skattalegum aðgerðum.  Um ferður að ræða almenna aðgerð óháð lántökutíma með áherslu á janfræði"  Stjórnarsáttmáli 2013

Aðstæður fólks eru misjafnar, sumir hafa haldið sínu striki, í sömu íbúð, með sömu lán, alltaf getað staðið í skilum;  fyrir þetta fólk verður útreikningurinn auðveldur.

Aðrir hafa selt eða misst húsnæðið, flutt úr landi, keypt annað húsnæði eða farið út á leigumarkaðinn.  Forsendubrestur þessa hóps er líklega flóknari, huglægari, óbætanlegri.   

Fram kemur að leiðrétting verði í formi niðurfærslu lána,  en gagnvart þeim sem ekki lengur hafa lán til að niðurfæra, myndi leiðrétting þurfa að koma í gegnum skattakerfið eða með öðrum hætti.

Hvað er forsendubresturinn í tölum? 

Þegar forsendubrestur er metinn verður líklega litið til undirliggjandi verðbólgu áranna á undan og fundið ásættanlegt meðaltal, sem talið verður innan forsendna.  Allt umfram ásættanlegt meðaltal skoðast þá sem brestur. 

Meðtalshækkun neysluvöruvísitölu  áranna 1997-2006 var 4%, ein nálgun að forsendubresti  væri því að ákvarða alla hækkun umfram 4% sem forsendubrest hvers árs.   Önnur nálgun væri að miða við verðbólgumarkmið Seðlabankans, en þá væri orðið hált á svelli, því þau markmið hafa aldrei nást, hvort sem um bullandi góðæri, eða grenjandi hallæri væri að ræða.  

Þessi tafla sýnir a)  meðaltalsvísitölu neysluverðs áranna 2007-2010, b) hækkun í % milli ára  c) meðaltalsvísitölu án forsendubrests m.v.  "normal" ástand 4% verðbólgu á ári að meðaltali.

Niðurfærsla í tölum af t.d. láni sem stóð í 10 milljónum 1.janúar 2007

Til að einfalda útreikning er horft fram hjá afborgunum á tímabilinu.  Einungis er skoðuð "lækkun" höfuðstóls miðað við ofangreinda nálgun á  forsendubresti.  

	Mörg stór verkefni stjórnvalda
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nýlega kom út virkilega flott árleg skýrsla um ástand og horfur í fjársvika- og spillingarmálum, gefinni út af samtökum  löggiltra fjársvikaskoðenda (e:Association of Certified Fraud Examiners)  Report to Nation er skýrslan kölluð.

Átakanlegasta niðurstaðan er sú að 5% af tekjum fyrirtækja - landsframleiðslu - heimsframleiðslu tapast á hverju ári vegna fjársvika hvers konar.

Í íslensku samhengi og 1708 milljarða landsframleiðslu værum við að tapa rúmum 85 milljörðum í fjársvik.

Helstu niðurstöður voru þessar:

·         Tilkynnt fjársvik höfðu varað að meðaltali í 18 mánuði áður en þau uppgötvuðust

·         Bein fjármálasvik  (peninga og eigna) voru í meirihluta  87% af tilkynntum málum, en voru einnig  „ódýrust“ að meðaltali $ 120.000.  Í 8% tilfella var um að ræða ársreikningasvik, sem voru jafnframt dýrust að meðaltali $ 1 milljón.  Yfir 30% mála voru „spillingarmál“ meðaltals tjónsfjárhæð $ 250.000

·         Innanbúðar fjársvik (e: occupational fraud) eru líklegri til að uppgötvast vegna ábendinga frá öðrum starfsmönnum fyrirtækisins fremur en nokkurri annarri aðferð.  Meirihluti tilkynntra svika komu frá starfsmönnum fyrirtækisins.

·         Spilling og reikningasvik eru áhættumesti þáttur gagnvart fyrirtækjum um allan heim.  Meir en 50% af tilkynntum svikum voru af þessum völdum.

·         Innanbúðarsvik er veruleg ógn gagnvart litlum fyrirtækjum.   Minnstu fyrirtækin  urðu fyrir mestu hlutfallslegu tjóni.  Þau eru með fáa starfsmenn – og fjársvikaeftirlit í lágmarki, sem aftur eykur veikleika gagnvart svikum.

·         Helstu fórnarlömb fjársvika í atvinnugreinum;  Bankar og fjármálafyrirtæki, ríkið og stjórnsýslan, framleiðslugreinar.

·         Tilkoma fjársvikavarna hefur greinanleg og  augljós áhrif til verulegar minnkunnar á fjársvikamálum.    

·         Gerendur í æðri stöðum hafa tilhneigingu  til orsaka miklu meira tjón.  Meðaltal fjársvika af völdum eigenda eða æðstu stjórnenda  nam $ 573.000, af völdum millistjórnenda $ 180.000 og af völdum starfsmanna $ 60.000

·         Því lengur sem gerandinn hefur unnið hjá fyritækinu, því hærri verður tjónið af völdum fjársvikanna.

·         Mikill meirihluti (77%) allra fjársvika voru framin af einstaklingum sem unnu í einni af sex eftirfarandi deildum;  bókhaldi, rekstri, sölu, æðstu stjórnendur, viðskiptaþjónustu og innkaupum.

·         Flestir innanbúðar svikarar, eru að fremja verknaðinn í fyrsta sinn og með hreinan feril.  87% af gerendum höfðu aldrei verið sakfelldir eða ásakaðir um sviksamleg athæfi, og 84% höfðu aldrei hlotið áminningu eða verið vikið tímabundið úr starfi fyrir  ósæmileg athæfi.

·         Í 81% tilfella, „ flaggaði“ gerandinn fleiri en einu rauðu flaggi í hegðunarmynstri sem oftast tengjast sviksamlegu atferli.

o   Lífstandard umfram efni   36% tilfella

o   Efnahagslegir erfiðleikar 27% tilfella

o   Óvenjulega náin tengsl við birgja eða viðskiptavini 19% tilfella

o   Vandamál  tengdu eftirliti og skýrslugjöf 18%

·         Nær helmingur fyrirtækjanna sem urðu fyrir tjóni munu ekki endurheimta tjónið sem þeir urðu fyrir af völdum fjársvika.

 Skýrslan í heild má lesa hér

Fjársvik og spilling, hvort heldur er  innanbúðar hjá einkafyrirtækjum - hlutafélögum - í opinberri stjórnsýslu eða í æðstu opinberu stöðum, skapa ekki bara fjárhagslegt tjón - heldur grefur slík "sífelluhegðun"   undir samfélagi sem flestir vilja búa sér og sínum til frambúðar - þannig að ferlið gæti orðið eins og í sögunni um Bláa hnöttinn þegar sólin var njörvuð niður öðrum megin, íbúar hinum megin máttu éta það sem úti fraus.

Það er alveg sérlega ógeðfellt þegar komið er illa fram við börn og aldraða.

Báðir þessir aldurshópar eru oftast viðkvæmir vegna trúgirni sinnar og bjargfastrar trúar á þá sem ráða og eiga að ráða þeim heilt.

Heilindin og heiðarleikinn er hvergi tærari en meðal þessara aldurshópa.  Særindin og angistin verður heldur aldrei eins áþreifanleg, þegar gert er á hlut þeirra.

Heldri borgari sagði sögu sína í Kastljósi í kvöld, þar sem hann keypti "afnotarétt" í íbúð, gegn því að fá stofnfé endurgreitt við flutning eða dauða.  

Hann talaði alltaf um gamlingja, sem er óþarfi, hann og hans kynslóð eru heldri borgarar og ættu að njóta skilyrðislausrar og oggulítið æðri virðingar en aðrir  í þjóðfélaginu.  Nú sér hann fram á að hafa tapað öllu stofnfénu, og enginn hefur enn verið dreginn til ábyrgðar, enda málið órannsakað þannig að dómtækt sé. 

Núverandi stjórnarformaður Eirar er skv. heimasíðu hans ;" Fv. ráðherra, seðlabankastjóri, formaður Framsóknarflokksins og rektor"  og var reyndar ráðherra á meðan 42. greinin var numin úr gildi 2007.  

Sú grein hefði ekki heimilað sölu "afnotarétts" (vegna þrýstingar frá Grund ?)  þannig að hægt var að tryggja fjármögnun á 200 íbúðum með því að veðsetja þennan rétt, á sama tíma og fasteignamarkaðurinn á Íslandi var að falla helfrosinn til botns.

Kastljósmenn reyndu að sveifla "hagsmunaárekstraflagginu" sem blaktir oftast við hún í íslenskri stjórnsýslu og er akkilesarhællinn, þegar kemur að siðferði í stjórnsýslu.     Stjórnarformaðurinn svaraði fullum hálsi, að hann hafi verið beðinn um þetta, þannig að skilja mátti að sú beiðni innfæli hlutlægni gagnvart hagsmunaárekstrum.

Þessi rök um óhæði, myndu ekki halda hjá alþjóðlegum stofnunum sem gera út á að meta heilindavísa (integrity indicators) í stjórnsýslu.   Hefur ekkert að gera með faglega þekkingu og hæfni viðkomandi, sem margir vilja oft rugla saman, þegar umræðan um hæfi vegna hagsmuna er tekin.

Stjórnarformaðurinn  staðfestir sjálfur í viðtalinu að rannsókn þyrfti að fara fram á því hvernig eignaupptaka hjá heldri borgurum í góðri trú átti sér stað.    Stjórnarformaðurinn  er auk þess  býsna brattur þegar hann næstum fullyrðir að stofnfé þess muni ekki tapast, þrátt fyrir að félagið sé nú í greiðslustöðvun og horfur slæmar.

Ég vona sannarlega að brugðist verði skjótt og vel við þessum orðum stjórnarformannsins, sem ráðinn var, eftir að  hrunstjórn Eirar og framkvæmdarstjórn  fór frá, og að hann geti staðið við stóru orðin líkt og eftirmaður hans sem formaður flokksins og er að taka við forsætisráðherrakeflinu.  

Kynslóðin sem þarna býr, fæddist í kreppu og  eru blóðið, svitinn og tárin sem kom okkur hingað. 

Sýnum þeim þá virðingu sem þau eiga skilið, og oggulítið betur! 

Á skömmum tíma hefur kosningamaskína Framsóknarflokksins tekist að hliðra óvild  gagnvart hrægömmum, úr því að beinast gegn sínu fólki og öðrum þekktum útrásarvíkingum, í óvild gegn erlendum vogunarsjóðum, sem gerðu hvað, jú þeir keyptu vonlitla kröfuhafa íslensku bankanna (hrægammana) út, á mjög lágu verði, með von um "hækkun í hafi".

Nú eru þessi vogunarsjóðir í huga mjög margra kjósenda framsóknarflokksins, aðal óvinurinn, gott ef þeir ollu ekki hruninu, hækkuðu húsnæðislánin og stálu láninu sem Seðlabankastjóri veitti Kaupþing banka á lokamínútum frjálsa hagkerfisins Íslands.

Auðvitað á alltaf að semja með almannahagsmuni í huga, og reyna að ná bestu mögulegum kjörum og samningum, þó þannig að báðir aðilar skilji við með sæmilegri sátt og reisn.  

Svoleiðis viðskipti vill Framsókn ekki viðhafa,  það á bara að sópa þessu öllu upp, án þess að huga að réttindum og skyldum þjóðar í samningum. 

Formaður flokksins og Frosti gerast meira segja svo bífræfnir að gera lítið úr málflutningi eins virtasta hagfræðings Íslands Gunnars Tómassonar, sem reynir að setja málið upp þannig að flestir skilji.

Af gefnu tilefni læt ég nýlega grein Gunnars Tómassonar fylgja hér:

Skuldaleiðrétting úr vasa heimilanna

e:  Gunnar Tómasson 

Tveir pennar á eyjan.is, þau Stefán Ólafsson og Þórunn Sveinbjarnardóttir, deila um hugmyndir XB um leiðréttingu á skuldastöðu heimilanna með krónueignum úr vasa erlendra kröfuhafa í þrotabú Glitnis og Kaupþings.

Þar sem ég tel hugmyndir XB vera RUGL þá vil ég leggja orð í belg og útskýra þær peningafræðilegu forsendur sem endurspeglast óbeint í umsögn minni, en ættu að vera ljósar öllum sem hafa hugleitt málið.

Forsendurnar má setja fram í stuttu máli sem hér segir:

1. Allar krónueignir kröfuhafanna eru bókhaldsstærðir en ekki raunstærðir (t.d. gull).
2. Í bókhaldsstærðunum býr óvirkur kaupmáttur en ekkert raunvirði.
3. Krónueign kröfuhafanna er 400 ma. af ríkisskuldabréfum og reiðufé.
4. Framsal til ríkisins á 300 ma. myndi lækka hreina skuldastöðu ríkisins um 300 ma.
5. Heimilisskuldir eru bókhaldsstærðir hjá lánastofnunum.
6. Lækkun heimilisskulda um 300 ma. fer fram með millifærslu af bókhaldsstærðum.
7. Við millifærsluna hækkar hrein skuldastaða ríkisins um 300 ma.
8. Í bókhaldi lánastofnana verður engin breyting á hreinni eignastöðu við millifærsluna.
9. Millifærslan gerir óvirkan kaupmátt virkan til hagsbóta fyrir skuldsett heimili.
10. En ríkið er jafn skuldsett eftir sem áður.
11. Að öllu öðru óbreyttu hefur virkur kaupmáttur lánastofnana aukist um 300 ma.
12. Aukning virks kaupmáttar (peninga í umferð) um 300 ma. er verðbólguhvati.
13. Aukning virks kaupmáttar um 300 ma. yfir 20 ár dreifir verðbólguhvatanum.
14. reifingin verður í mynd 300 milljarða ríkisskuldabréfs sem greiðist á 20 árum.
15. Almenningur ber kostnaðinn af leiðréttingu heimilisskulda í báðum tilfellum.

Hugmyndir XB um leiðréttingu heimilisskulda með krónueignum úr vasa erlendra kröfuhafa samræmist ekki niðurstöðunni í lið 15. 

Kjósum án glýju og gíringar á morgun!